თამთა

 

 

თეთრები ეცვა და ბრწყინავდა და ანათებდა კლუბის განათებაზე. სულ თეთრებში იყო და კანიც ერთი თეთრი იყო და თმაც, რომ სულ თეთრად ელვარებდა. არ ვიცი, მარტო მე მივხედავ ყურადღებას თუ სხვებს, მეკიდა ეგ სხვები. მზესავით მიმიზიდა და მივუახლოვდით ნელ-ნელა. შავებში, თმაც ხო მაქვს და ის თეთრი იყო და ასე მეგონა, ინი და იანივით მოვერგებოდით ერთმანეთს. პირველი გამიწია ქალის მოფერებისკენ გულმა. თუმცა გულმა არა, ალბათ უფრო თვალებმა და მიაღწიეს. ცოტა ხანს ვცეკვავდი მის წინ და ბოლოს და ბოლოს, დამინახა. მკრთალი აქვს, ლამის ის თეთრი და ასე ვიცურე მის წინ ერთხანს, სანამ თვითონ არ გამოიწვია, მგონი მოსასხამი რომ გადამეწია ცეკვა და ძუძუ გამომიჩნდა, მაშინ. ხელი შემომიცურა მოსასხამში და ძუძუზე არ დაუდია ეგრევე, მუცელზე დამადო. გაშეშდა და მეც გავშეშდი, ოღონდ სიამოვნებისგან არა. საჯარო ხელი, საშინლად ცივი. ძველი ცივი, რომ გავშეშდი და ვერსად გავიქეცი, ღიმილი, რომლითაც მანამდე ვუყურებ, შეჩერებული მისი სახეზე, მუცლიდან მკერდისკენ რომ ამიცურა და კერტზე რომ მომხვდა გათოშილი თითები, აღარც ღიმილმა გამიძლო და აღარც ნერვებმა, მკვეთრად გამოწვეულმა. თოვლის დედოფალი იყო მგონი, ეს რა იყო. ისედაც მცივანას, იმ ღამეს სიფრიფანა მოსასხამში გაშვეულს სითბოს მდებოდა და გამოვექეცი ამ თოვლის დედოფალს, უკუსვლითაც არ შემწუხებია თავი, ძალიან გავხდი მის შეხებას, შევტრიალდი და იმდენ მოცეკვავეებს შორის რაც შემეძლო სწრაფად გავძვერი. პროდუქტი დავმალულიყავი, თოვლის დედოფალს დავმალვოდი და კიბეზე ავედი. დავჯექი ცოტა ხანს, კიბეც ცივი იყო და მეთქი, როგორც უნდა გავთბე, ვინმეს უნდა შევუუთბე გულმკერდში და დაბლა ჩასვლა არ რჩება, ისევ იმათ არ გადავადოდი, ვიცოდი, თვალი ვერ გავუძლებდი და რომ მოეკიდა გათოშილი ხელი ჩემზე, მეც თოვლის დეოფლად გადაიქცევა. ეგებ ნაცნობი მეპოვა ვინმე ან უცნობი, თბილი, თბილი, გულში რომ ჩამიხუტებდა და გამითბობდა გაყინულ კანს. რა ჯანდაბად მეცვა ის სიფრიფანა და თანაც მოსასხამი. შორს ლევიკო დავინახე და მეთქი ეგ არის, მერე რა, რომ ერთად ვმუშაობდით და ხშირად ვიმჩნევდით ხოლმე სამსახურში, მეც და მასაც, რა შეტყობინებები უნდოდა და წავიდა ლევიკოსკენ, ნელა წავიდა, ცეკვა ცეკვით, ხალხი რომ არ შემეწუხებინა და მიუახლოვდა ბოლოს და ჩავეხუტე ზურგიდან, მივასე. ძუძუები ზურგზე და გავთბი უცებ, წამში და თვალი რომ გავახილე, ნინას სახეს შევეფეთე ეგრევე. სიტუაციაზე მორგებას ვინ მასწავლიდა და მეორე ხელი ნინას მოვხვიე, გაიზ, ქვევიდან დაგინახეთ და სანახავად ამოვედი მეთქი, რა საყვარლები ხართ, შემოგევლეთ. ნინას არაფერი უეჭვია, არც ისე ფხიზელი იყო, კიდევ კარგი, ახლა ოჯახური სკანდალების მიზეზია გახლდათ ბედნიერად და ვაკოცე ორივეს რამდენჯერმე, ლავიუ გაიზ და წამოვიდა უკან, ღირსება შევინარჩუნე. ლევიკოც იყო, მოშვებული, საკუთარი ცოლის გვერდით მშვიდად ყოფნა ერჩია ჩემთან ერთად დენსფლორზე ზასაობას და არსად არ შეიცავს ყოფილ ყავას, მშვენიერი გაკვეთილი იყო. რა გათოშილიც მივედი, უფრო მეტად გათოშილი წამოვიდა იქიდან, ისევ ცეკვა-ცეკვით, ნელნელა, ოღონდ დახუჭული, ბრმასავით მოვდიოდი, გარემოდან შემოვლილი სითბოს ხარჯზე ხელს მიშლიდა რაღაც, არა, ერთი, თვალი გავახილე და დავინახე. ცისფერი, გულთან გახსნილი მაისური დავინახე და მერეღა ავხედე ზევით. ერთი გამხდარი, ცოტათი ცხვირა ტიპი დამყურებდა, მაგრამ დამყურებდა, რომ ცხვირსაც იწოდა ეს ღიმილი, შეპარულ სიმელოტესაც და მამისმკვლელი რომ მიყურებდა. თითი არ დაუკარებია, ისე დამიდგა ცხვირწინ და ვერ გავეცალე ვერაფრით, ისე მიღიმოდა. აღარცლა და არსად გაცლა დავდექი და ავხედე და დავრჩი თვალში და მერე ხელები რომ მომხვია, კედელს რომ მიეყუდა, მე ზედ მიმიყუდა და ჩამეხუტა, აი ესე დავრჩი, ნიკაპი რომ ამიწია ნაზად და კანი მაკოცა, მანდაც დავრჩი, დავრჩი და მეც და მეცეკო ვა. ხელები და მარტო კი არ შემოვუვლი, ვუფათურე, ისევე როგორც ადამიანი, მაცდურად შეჩერებული საძევეში შევუძვერი და ვეცადე ჩემი ძუძუსთავი მომენახა და მომესრისა, მაინტერესებდა, თუ სასიამოვნო იქნებოდა, მთელი ზურგი მოვუთვალიერე ხელისგულებით, შორს და მეთხოვა, მაკოცე ძუძუზე, ჩემო ბიჭო, ჩემო თბილო ბიჭო მეთქი.